Grupy Kibicowskie

Almogàvers

Almogàvers – grupa dopingująca piłkarzy FC Barcelona, jak również reprezentację Katalonii. Została założona 1 listopada 1989 w czasie pucharowego meczu z RSC Anderlecht. Na stadionie zasiada na trybunie północnej. Większość członków tej grupy stanowią Katalończycy, którzy chcieliby, aby Katalonia była niepodległym państwem, a nie – jak obecnie – jedynie autonomią.
W kulminacyjnym momencie działania tej grupy, liczyła ona około 500 członków, jednak ta liczba spadła, i w listopadzie 2006 wyniosła zaledwie 150 osób. Sympatyzują z kibicami klubów: Genoa CFC, San Lorenzo de Almagro, West Ham United F.C. oraz Celtic F.C. Ich wrogowie to najbardziej radykalna grupa kibiców Realu Madryt i Espanyolu.

Dracs 1991

Dracs 1991  to grupa kibiców powstała 6 stycznia 1991 podczas meczu z CD Logrones. Na stadionie zajmują miejsca na trybunie południowej. Założeniem tej grupy jest nieokazywanie agresji, ale z utrzymaniem katalońskiego patriotyzmu.
Wcześniej grupa ta dopingowała piłkarzy, teraz dopinguje sportowców innych sekcji klubowych, którzy rozgrywają mecze w Palau Blaugrana.

Boixos Nois

Boixos Nois  to najbardziej radykalna grupa kibiców katalońskiego klubu, założona w 1981. Członkowie przychodzili na każdy mecz, a gdy nadarzała się okazja, głośno wyrażali swą opinię na temat polityki władz Hiszpanii, nie zgadzających się na niepodległość państwa Katalonia.
Ich poglądy były nacjonalistyczne. Jednak w pięć lat później po założeniu tej grupy utworzyła się dodatkowa formacja Boixos Oi!, zrzeszająca fanatyków, skrajnych prawicowców, często karanych. Ich ideologia polegała na zmuszaniu kibiców innych klubów do kibicowania FC Barcelonie drogą przemocy fizycznej. W 2000, gdy prezesem klubu został Joan Gaspart, członkowie tej grupy zaczęli wchodzić na stadion bezpłatnie. Podczas meczu przeważnie występują w szalikach z herbem klubu i nazwą grupy. Jednak ich radykalizm nie zawsze jest akceptowany – w 2000, turysta z Meksyku został zasztyletowany na Camp Nou, ponieważ miał na sobie koszulkę piłkarza Realu Madryt i reprezentacji Hiszpanii – Raúla.

Ich działalność została ograniczona, gdy prezesem klubu został Joan Laporta, któremu obce są poglądy radykalne. W efekcie grupa ograniczyła działalność do meczów wyjazdowych.